Czytanie jest spoko

Nie często zdarza się, że książkę zakupioną po kilku dniach mam już przeczytaną. Niemniej tak właśnie było w przypadku ,, 451 ° Fahrenheita’’ Raya Bradbury’ego. Chciałem ją przeczytać przed obejrzeniem ekranizacji; dodatkowo zupełnie przypadkowo okazało się, iż wziąłem ją z półki w Empiku podczas kupowania wyprawki do szkoły. Z tego, co wiem, jest to nowy – i podobno dużo lepszy – przekład tejże historii. Nie miało to jednak dla mnie znaczenia, gdyż jeżeli książkę tę wydał Mag, to musi ona spełniać wszystkie normy czytelnicze. Tak więc w pełni zadowolony z zakupów zasiadłem do lektury. I okazało się, że książka ta to istna petarda. Kiedyś dodawałem do recenzji ulubione cytaty z tych, które zaznaczyłem czytając. W przypadku tej książki było ich 11, a najbardziej spodobał mi się ten: Nowa krew w żyłach kobiety całą ją odnowiła. (…) Cudza krew. Szkoda, że nie cudze ciało, umysł i pamięć. Szkoda, że nie dało się zabrać jej mózgu do pralni chemicznej,

W ostatni weekend lipca Ełk stał się rajem wszystkich książkoholików oraz ludzi ceniących sobie dobrą muzykę. Wszystko dzięki pierwszej (i oby nie ostatniej) edycji #BędzieCzytane Ełk Festiwal. Miałem przyjemność być na obu dniach festiwalu, i muszę stwierdzić, że - jak na pierwszą edycję - lista zaproszonych autorów i autorek była naprawdę konkretna. Z pewnością niemałą atrakcją była obecność prof. Jerzego Bralczyka z żoną oraz koncert Nosowskiej. Nie były to jednak jedyne wydarzenia, w których uczestniczyłem. Ale wszystko po kolei. Po zameldowaniu się na terenie Ełckiego Centrum Kultury – skądinąd jednego z najlepiej wyposażonych jakie widziałem – i odebraniu akredytacji, rozpocząłem przechadzkę po Targowisku książek. Fakt, iż nie było tam wielu wystawców, ale najlepszym moim zdaniem było to, że oferowali oni książki wszystkich gości festiwalu. Notabene, nie tylko na jednym stoisku. Dzięki temu można było upolować np. najnowszą książkę prof. Bralczyka - ,,Po

Oto wyczekiwania recenzja antologii opowiadań inspirowanych pracami Jakuba Różalskiego - ,,Inne Światy’’. Jest to, mam nadzieję, porządna recenzja, gdyż postanowiłem zrecenzować każde opowiadanie z osobna. Recenzję pisałem też jakiś czas od przeczytanie, więc wydaje mi się, iż będzie ona bardziej profesjonalna, niż taka pisana ,,na szybko’’. Jeżeli Tobie również nazwisko Jakub Różalski jest obce, to wiadomo, że dobra przedmowa -zawierająca jednocześnie krótkie info o tejże postaci – musi Cię zainteresować, abyś nie zraził się do dalszego czytania. Przedmowa nie może też być za długa, gdyż będzie zła – jak ta, mająca 70 stron, w ,,Narzeczonej Księcia’’. Ta w ,,Innych Światach’’ ma mniej niż 5 stron. Notabene napisał ją Michał Centarowski, czyli, uhonorowany nagrodą Zajdla, redaktor ,,Nowej Fantastyki’’. Nie mogę jej nic zarzucić, a wręcz cieszę się, iż została dodana, gdyż w bardzo przejrzysty sposób naświetliła mi kim jest Jakub Różalski. Good job! Zanim zacz

,,90 Najważniejszych Książek Dla Ludzi, Którzy Nie Mają Czasu Czytać’’ - dość osobliwy tytuł, nieprawdaż? Sama książka przewijała mi się już bodajże 2 razy na facebookowych grupach książkowych. Po wygooglowaniu sobie kilku stron ze środka – i odkryciu, że jest to komiks – wpisał ją na swoją listę Do Przeczytania. Niemniej później gdzieś mi się ta lista zawieruszyła, a o książce tej zapomniałem.    Ostatnio jednak znalazłem ją zupełnie przypadkowo w biedronkowym koszu za 9.99 zł. Grzech nie kupić, nieprawdaż? No więc książka wróciła ze mną, ale od razu nie mogłem się za nią zabrać, gdyż czytałem wtedy rewelacyjny komiks - ,,Stwórcę’’ - o którym jest poprzednia recenzja zamieszczona na blogu. Skądinąd ciekawie się ułożyło, że dwa posty z kolei dotyczą komiksów. Jednak ta, opisywana dziś książka to jakby zbiór 90 jednostronicowych komiksów, a na każdy z nich składają się 4 kadry. Przynajmniej tak głosi opis z okładki. W rzeczywistości jednak są to 3 kadry plus 1 na który

Opowiem dziś o naprawdę niesamowitym komiksie, który skończyłem czytać kilka dni temu. Przepraszam też za bardzo małą aktywność na blogu w poprzednim miesiącu, niemniej zwyczajnie nie miałem o czym pisać, bo zaczynałem kilka książek, ale ze skończeniem ich było już gorzej, stąd też ten zastój. Niemniej pisana dziś recenzja nie jest nawet jedyną, która ukaże się w tym tygodniu, więc można rzec, że jest lepiej. Najlepsza powieść graficzna, jaką czytałem w ostatnich latach – tak brzmi rekomendacja Neila Gaimana, którego ,,Amerykańskich Bogów’’ wręcz ubóstwiam. Mimo wszystko do takowych rekomendacji podchodzę z dystansem. Robię tak, ponieważ w ilości książek z ‘polecajką’ George’a R.R. Martina można się zanurzyć i utopić. Wydawcy prawdopodobnie uważali podobnie, bo rekomendacja znajduje się właśnie na tylnej stronie okładki. Tym samy genialnie wyglądający front nie został zepsuty jakimś zdaniem typu >> ,,Niesamowite’’ - The Times <<, które często psują kunsztownie wyko

Co spowodowało, że postanowił pan pomagać młodzieży? A może nie nazywa pan tego pomocą? Była to reakcja na wiele wydarzeń w moim życiu. Już od dziecka – kiedy zafascynowałem się sztukami walki – zacząłem działać z szacunkiem do innych, pomimo obecnych wokół subkultur dresiarzy. Na osiedlach były różne grupy. Ja wybrałem miłość do sztuk walki. Kiedy działałem w szkole, zawsze robiłem coś dla innych: pracowałem w radiowęźle, i inne takie. Pamiętam jak przed maturą dostałem książkę nie za wyniki w nauce, ale za umiejętność otwierania się na świat i integrowanie z innymi. Konsekwencją moich działań było zafascynowanie się mózgiem, jego umiejętnościami i tym, jakie mamy w sobie ukryte możliwości. Kiedy skończyłem pracować w teatrze, postanowiłem napisać książkę dla mojej córki. Była przeznaczona dla maluchów. Jak się to rozwijało? Przez pierwsze 2-3 lata pisania książek dla dzieci odbywały się również warsztaty skierowane do nich. Narodziła się jednak potrzeba opowiedz